Chabot en Giphart, samen in theater de Veste in Delft. Dat is niet de eerste keer maar ze doen dat nu zonder Martin Bril. Samen vormden ze ooit een trio (het trio van de titel) dat de theaters aandeed met verhalen, gedichten en anekdotes. Het gemis van Bril (en ook, maar in minder mate, van Herman Brood met wie Chabot eerder een ander trio vormde (de derde in dat trio was de eveneens niet meer in leven zijnde Herman Brood)) is als een rode draad door deze voorstelling. Niet op een neerslachtige manier, meer op een respectvolle manier en als eerbetoon.
Giphart hebben we eerder gezien in combinatie met Nico Dijkshoorn, een fantastische voorstelling genaamd matennaaiers. Helaas zaten er in deze voorstelling wat dubbelingen met de voorstelling van Giphart en Dijkshoorn. Het memoreren van het spelen van (wat later bleek) de allerlaatste voorstelling van het originele trio in ditzelfde theater op 13 mei 2008. Ook het bezoekje aan de (enige?) sexspeeltjes-verkopende-winkel in Delft, niet ver van het theater. Uiteraard zijn er meer overeenkomsten; twee mannen op leeftijd die voorlezen uit eigen werk. Met dit verschil dat Chabot (in tegenstelling tot Dijkshoorn) geen muziek maakt en geen band heeft meegenomen.
Toch hebben we ons prima vermaakt. Dat zit hem denk ik vooral in het enthousiasme en zichtbare plezier dat de twee mannen hebben in het vertellen van verhalen, voorlezen uit eigen werk (en dat van Martin Bril) en het aanhalen van anekdotes. Twee keer een uur genieten wat mij betreft.