Gezien op dinsdag 11 oktober 2016 in Theater de Veste: Samir Calixto, Korzo Producties & Nederlands Dans Theater met de dansvoorstelling “M”.

Waarom koos ik om naar “M” toe te gaan?
We gaan wel vaker naar dansvoorstellingen (hoewel we vaker bij cabaret te vinden zijn), zijn opgegroeid met heel uiteenlopende muziek en zijn al jaren fervent kijker van dans-competitie-programma’s op TV. Daarnaast heb ik in april dit jaar kennis mogen maken met de fantastische jonge moderne danser Toon Lobach bij TEDxDelft. Dat smaakte naar meer….. van NDT en van moderne dans.  We proberen daarnaast elke jaar weer voorstellingen waar we weinig van weten. Van nieuwe cabaretiers die nog maar kort op een podium staan of genres die niet per se onze eerste keus zijn. Waarom? Om nieuwe dingen te ontdekken, om het blikveld te verruimen.

“Voor zijn nieuwe voorstelling M laat Calixto zich inspireren door filosofische inzichten uit Friedrich Nietzsche’s Also sprach Zarathustra en richt zich op het vermogen tot transformatie dat in ons lichaam besloten ligt. Op een moderne bewerking van Mahlers muziek brengen vijf Mannelijke dansers hun hele mens-zijn naar het podium: hun lichamelijke en geestelijke inzet en overgave, hun extreme kracht en kwetsbaarheid, hun persoonlijke lotgevallen en paradoxen.”. Ik was vooral ook geprikkeld door de slang op een van de foto’s van de aankondiging.

Slang

Hypnotiserend en soms hallucinant
Na een vrij lange dans-loze intro met herkenbare, melodieuze, muziek begon een van de dansers met slang (en verder niet veel) onder begeleiding van ritmes. Afwisselend langzaam en dan weer sneller werden onze oren getrakteerd op geluid. De ene keer aantrekkelijk en aangenaam, dan weer oorverdovend. De begeleiding was één ding in ieder geval wel: hypnotiserend en bij vlagen zelfs hallucinant en psychedelisch. Op sommige momenten heb ik me door de geluidsgolven laten meenemen en belandde in een soort trance waarbij ik ook merkte dat mijn gedachte niet dezelfde kant op gingen als mijn ogen de dansers op het podium zagen bewegen.

Moderne dans
Je moet er van houden en ik houd er wel van. Ik snap wel dat moderne dans soms wordt afgedaan als “schreeuwen” en “over de vloer rollen” want ook dat gebeurt. Wat ik mooi vind om naar te kijken is de manier waarop de dansers de controle lijken te hebben over elke spier van hun lichamen. Het spannen en ontspannen tijdens bewegingen die ik niet voor mogelijk houd (bij mezelf :-)). Mijn leken-ogen hebben erg genoten van de dans in ieder geval.

[youtube width=”600″ height=”365″ video_id=”VZfWXS2oP7M”]

Nietzsche
Er schijnt ook verhaal in het stuk te hebben gezeten. Eerlijk gezegd heb ik daar niet veel van meegekregen, behalve dat de sfeer en de intensiteit voelbaar is. De stukken uit een gedicht van Friedrich Nietzsche “lied van middernacht”, de thematiek ervan is donker, gaat over (harten)leed en diepe dromen. Van mij hoef ik niet per se een verhaal mee te krijgen trouwens, laat mij maar inhaken op het gevoel en de thematiek.

Conclusie
Niet heel toegankelijk, wel overweldigend is hetgeen bij mij blijft hangen. Ik heb me lekker mee laten slepen en heb er wel even over gedaan om echt te landen. De koude buitenlucht hielp daar een handje bij.

Ik ga zeker weer dansvoorstellingen bezoeken maar niet wekelijks. En het zal vermoedelijk weer moderne dans zijn volgende keer.